niedziela, 26 października 2014

pożegnanie? ... powitanie? ....


sami zdecydujcie ;)
bo moim prymulkom całkiem się poplątało ;)
ponoć kwitną tylko na wiosnę, a tu proszę ... zaczęło się niewinnie od jednego pączka, a teraz mały wysyp, a jeszcze dwa maluszki czekają na swą kolej ;)
nie wiem czy żegnają ciepłą jesień a witają szarugę, ale to miło z ich strony że zakwitły,
bo gdy wstaje rano do pracy ... wchodzę do kuchni ... a tam na parapecie małe słoneczka ... od razy dzień staje się przyjemniejszy ;))))

Serdecznie dziękuję za odwiedziny i pozostawione słówko ;)

środa, 15 października 2014

na szaro


tak jakoś pogoda nastraja ... za oknem szare niebo, trochę mżawki i wilgoć wciskająca się wszędzie ... więc post też będzie na szaro. oto bransoletki wykonane na stalowej bazie (zakupionej w świecie koralików), znanej też pod nazwą nunn. do tego koraliki toho hex w trzech kolorach: Silver Lined Gray, Silver Lined Crystal oraz Opaque Jet. kupiłam je dawno temu, swoje odleżały i teraz znalazły zastosowanie. robiło się ciężko, bo koraliki krzywe jakby je kto po pijaku ciął, ale pomalutku, pomalutku cosik z tego wyszło ;) najfajniejsze jest to, że z bazy można ściągnąć obręcz koralikową i założyć inny zestaw, wedle uznania ;)

Serdecznie dziękuję za odwiedziny i pozostawione słówko ;)

poniedziałek, 13 października 2014

zaległe ...

Jakąś chwilkę temu zostałam poproszona przez Tobatkę by upolować w Tchibo obręcze dziewiarskie. jako że w PL asortyment się wyczerpał, ruszyłam na polowanie po DE ;) jak widać udało się ;) dostałam błogosławieństwo na rozdziewiczenie obręczy ;) i wypróbowanie ich. obok pierwsze eksperymenty na największej obręczy: średnicy 29cm i 41 oczek. efekt był taki, że praca straciła na szerokości 1/3, tak jak widać na lewym dolnym zdjęciu - wyszedł z tego po prostu golfik ;) jeśli bym chciała szeroki komin, trzeba by było nie zamykać koła, wydziergać długi prostokąt i zszyć. a do tego współlokatorka przyglądając się jak robię, stwierdziła: po co się męczysz, przecież na drutach idzie ci szybciej ;))) na razie nie zostałam powalona na kolana, ale mam jeszcze chwilkę zanim oddam obręcze w prawowite łapki ;) może coś jeszcze wpadnie mi go głowy ;)))

Serdecznie dziękuję za odwiedziny i pozostawione słówko ;)

sobota, 11 października 2014

uuudaaałooo się


czyli mój pierwszy sweter - tunika robiony na okrągło jest gotowy!!!!!! wielkie dzięki Frasi, która dopingowała i trzymała kciuki, a najważniejsze podesłała niezastąpiony link do Antoniny, bez tego nie dobrnęłabym do końca!!!!
obok fazy robienia sweterka, wprawne oko dziergaczek dostrzeże błędy, ale co tam, to mój pierwszy i jestem z niego dumna!!!!
z jednym babolem sobie poradziłam - stąd niby ozdobny troczek ;))) bo jak widać dziura pod pachą wyszła mi za duża do swetra z długimi rękawami. ale nic to, troczek ładnie trzyma, nie pozwala opaść rękawom do pasa ;) i udaje ozdobę ;))) tunika jest zrobiona z dwóch kolorów, stąd kolejny błąd ;( widać przeplot na przodzie - trudno, tak zostanie. tunika nie została jeszcze sformatowana: zastanawiam się co będzie lepsze: pranie czy traktowanie parą z żelazka.
włóczka jest marki 'crelando' sprzedawana w niemieckim lidlu, zawiera 50% bawełny i 50% polyacrylu. jest chłodna w dotyku i dość ciężka, to rodzi moje obawy że tunika bardziej się wyciągnie!
ale na razie cieszę się finałem ;)))

Serdecznie dziękuję za odwiedziny i pozostawione słówko ;)

wtorek, 7 października 2014

ostatnia nuta jesieni


w weekend z współlokatorką byłyśmy na spacerku. dziś już wiem że to były ostatnie pogodne, jesienne dni. niestety hamburg wrócił do swej normalnej aury - czyli wilgotno, mży lub pada, standardowa wilgotność powietrza to 70% - 80% i więcej ;( można się przyzwyczaić pod warunkiem że ktoś nie przywiązuje wagi do misternej fryzury, bo wtedy zużycie lakieru może doprowadzić do bankructwa ;)))
ale wróćmy do spacerku, by zrobić fotki widoczne obok wystarczyło przejść od domu jakieś piętnaście minut ;) uważni dopatrzą się owiec i kaczek. o ile kaczuchy mogą nie dziwić, to owce w centrum miasta raczej nie należą do codzienności ;) to jedna ze specyficznych cech tego miasta: z jednej strony szklane, ogromne konstrukcje wybudowane tuż przy kolosalnych, zasiedziałych budowlach ceglanych, a z drugiej całe połacie zabudowane domkami z ogrodami a między nimi np. stadnina koni. taki groch z kapustą tu panuje. każda dzielnica jest jakby oddzielnym miasteczkiem. może to i urokliwe ;) problem jeżeli chce się coś załatwić parę dzielnic dalej, podróże pochłaniają masę czasu.

znów zboczyłam z tematu spacerowego ;) przyniosłyśmy całą torbę kasztanów, a że na robienie ludzików raczej jesteśmy za stare ;) trzeba było zrobić im jakiś pojemnik. tak powstała patera z wikliny papierowej, niesymetryczna (bo dla mnie symetria jest trochę nudna), podmalowana na biało, nie za duża nie za mała, w owalu 24 x 28 cm, ale dzielnie pomieściła wszystkie dobroci jesieni. a że trochę elektryczności przy tworzeniu było, bo na początku nie mogłam się dogadać z papierowymi badylami (to moja pierwsza misa i raptem drugi wyrób z wikliny papierowej), a potem wielka radość kiedy się udało, to dla odprowadzenia nadmiaru wrażeń zafundowałam sobie palemkę na głowie ;))))
bez obaw, na co dzień wyglądam normalnie ;))))
dość tego pisania, to chyba najdłuższy post w historii tego bloga ;)))))

Serdecznie pozdrawiam, dziękuję za odwiedziny i pozostawione słówko ;)

piątek, 3 października 2014

potrzeba, matką wynalazku ...

czyli wszystko przez Frasię ;))))
ale od początku ;) kiedyś dowiedziałam się o metodzie robienia swetrów ' na około ' lub określając to
inaczej ' bez zszywania '. ponoć miała być to metoda prostsza, łatwiejsza, szybsza i mniej wełno-żerna.
Frasia potaknęła, podesłała parę linków z opisami ... i ... nie połknęłam bakcyla ;(
ale po Frasiowym ostatnim sweterku coś pękło ... dlaczego ja nie umiem :((((
no i się zawzięłam ... zaczynałam, prułam, zaczynałam ... i coś teraz rośnie ... jeszcze nie pokaże wszystkiego, bo nieskończone. ale tak mnie wzięło, że chcę jak najszybciej skończyć. więc gdy wczoraj wieczorem doszłam do rękawa i okazało się że nie mam drutów na krótkiej żyłce ani grubych drutów do robienia skarpetek a do tego dziś sklepy zamknięte ... MUS BYŁ coś wymyślić!!!!
przedstawiam moją metodę robienia rękawów na długopisach ;)))))) choć nie byłabym zdziwiona gdyby ktoś już tego próbował ;))))

Serdecznie dziękuję za odwiedziny i pozostawione słówko ;)